Reisverhaal «Van Kuala Lumpur tot Langkawi»
My First Trip...
|
Maleisië
|
0 Reacties
11 April 2023
-
Laatste Aanpassing 11 April 2023
Op Langkawi staat geen muur, en daar zijn we heel erg blij om! Na ons verblijf in Sabah waren we bang om op het Maleisische vasteland dezelfde schrijnende sociale wantoestanden aan te treffen maar dat bleek gelukkig niet het geval te zijn. Waarschijnlijk omwille van de federale staatsstructuur, waarbij elke staat zijn eigen sociaal beleid of wanbeleid heeft en de geografische nabijheid van Sabah ten opzichte van de Filipijnen en Indonesië tref je er veel meer armoede aan dan in de rest van het land. Het Maleisische vasteland heeft namelijk een Westers ontwikkelingsniveau en maakt zo zijn naam van Asian Tiger meer dan waar. Van Singapore tot Malakka al over Kuala Lumpur tot aan Georgetown op het kunstmatige schiereiland Penang is 'Trading' de gemeenschappelijke voortstuwende welvaartmotor in een godsdienstig uiterst liberale en tolerante maatschappijstructuur waarbij men ook aandacht heeft voor de sociaal zwakkeren in de samenleving. Het Utopia van het Oosten zowaar en dat ondanks het feit de eerste ministers hier na hun bestuurscarrière met de nodige foefelarij vaak een gevangenisloopbaan aangeboden krijgen. Je zou (uitgezonderd de ongeziene cultuurverdraagzaamheid) haast denken dat je weer in België bent 😊 . Na het blije weerzien met oma, opa en Bud op de luchthaven van K.L. kregen we van tourleider, businessman, ex-agent, cafébaas Chris een meerdaagse gidsbeurt langs de belangrijkste bezienswaardigheden van het Maleisische vasteland. We begonnen in de hoofdstad waar de modder (Kuala) in de stroom (Lumpur) samenvloeide en waar vandaag de dag vooral veel handelsgeld vloeiend aan het stromen is. Iconische skyscrapers als de majestueuze Petronastweeling (de mooiste torens ter wereld!) en de indrukwekkende Merdeka tower ( 2e hoogste van de wereld) moeten deze zakenrijkdom letterlijk in de markt zetten. Handel, godsdienst en het geloof in de combinatie van die twee is kort samengevat waar Maleisië voor staat! Naast de vele zakenbuildings tref je in deze stad dan ook indrukwekkende heiligdommen aan zoals de moderne Islamitische Nationale moskee en de impressionante Hindoeïstische Batu Caves. Na Kuala Lumpur trokken we op daguitstap naar Malakka wat een beetje het Brugge of Gent van dit land is. Voor de verandering weerom een historische handelsstad dus. Gesticht door de Portugezen, overgenomen door de Nederlanders, afgesnoept door de Britten en tussen alle westerse tumult door grootgemaakt door de Chinezen! Een cultureel historisch boeiende stad met de hipste riksja’s van het land maar jammer genoeg gekaapt door ‘King Car’. Hoeveel mooier zou deze stad niet kunnen zijn mocht men de auto’s uit het straatbeeld bannen? Nu, ja wie weet? Ooit kon je bij ons ook je bak tot op de markt van Brugge parkeren hé. De volgende dag trokken we naar de Cameron Highlands. Een nevel(oer)woudgebergte waar de koloniale Britten verkoeling zochten in hun Tudorvilla’s die ze er lieten optrekken en waar ze de aardbei en de theestruik introduceerden. Behalve voor oververhitte Englishmen zijn de Highlands ook het leefgebied van de Orang Asli. Dit compleet immaterialistische natuurvolk leeft nog steeds van wat het woud hen geeft, behalve als het op alcohol aankomt dan. Spijtig want ondanks hun ongezonde drang naar verdovende middelen hadden we toch een toffe ontmoeting waarbij we hun eeuwenoude blaaspijpjachttechniek eens mochten uitproberen. Hopelijk krijgt dit volk dankzij de overheidssteun die ze op heden ontvangen haar waardigheid terug. Ook hopen we dat dit mooie maar door overbebouwing bedreigde natuurgebied haar evenwicht terug mag vinden. Door een ongecontroleerde wildgroei aan een gebricoleerde lintbebouwing van groentenserres waarbij men de nevelwoudspons wegkapt en vervangt door een betonnen ondergrond komen er hier steeds vaker landslides voor die het gebergte in sneltempo kapot eroderen. Geef ons dan maar de uitgestrekte theeplantages die veel duurzamer zijn voor de bodem en mooi opgaan in het landschap. Van het gebergte reden we kustwaarts naar wat voor ons de meest authentieke stad van Maleisië was. Georgetown op het eiland Penang is een moderne strategische havenstad in het Nauw van Malakka met een boeiend historisch maar nog steeds levendig centrum. Handelskundig en cultureel-godsdienstig komen het verleden, het heden en de toekomst hier naadloos samen! Naast Chinese handelswijken en aanlegsteigers waar verschillende -elkaar letterlijk doodconcurrerende- clans de plak zwaai(d)en heb je er ultramoderne shoppingmalls en worden oude tradinghouses omgetuned tot hippe eethuizen en boetiekjes om de toekomst van deze stad veilig te stellen! Ook religieus beantwoordt deze handelsplek perfect aan het Maleisische cliché met de ‘Street of Harmony’ waarin elke geloofsgroep (Hindoes, Boeddhisten, Moslims) broederlijk naast elkaar zijn gebedshuis heeft. Ja, deze stad is ondanks haar wat ‘exotische’ naam de beste symbiose waar Maleisië voor staat en daarom ook onze lievelingsstad in dit land. Met Georgetown sloten we de cultureel-historische roadtrip af en vlogen we naar de Langkawi eilandengroep waar er dankzij de net voorgestelde handelsmoraal dus geen muur staat. Zodoende konden we er ons zonder enig schuldgevoel onderdompelen in de prachtige natuur. Voor iedereen die de kans niet heeft om Borneo te bezoeken is dit the place to be! Echt waar deze eilanden zijn prachtig. Iets wat ook Unesco wist want de ongerepte gebieden werden door deze organisatie uitgeroepen tot Geopark. Behalve de grote dieren van Borneo vind je hier haast alle zelfde fauna en flora terug en met de typische Langkawi arenden zelfs misschien nog iets meer. Junglebergwouden die uitlopen tot in de zee, hagelwitte zandstranden, een zalige zee om in te zwemmen en een adembenemend mooi karstrotsmangrovegebied dat met gemak kan wedijveren met Ha Long. Ja, de natuurspotmens in ons was weer volop in zijn nopjes. Over ons verblijf in het Bergjaya resort kunnen we alleen maar lovend zijn. Dit was Center Parcs maar dan in het echt! Spectaculair hoe men er hier in slaagt om natuur en toerisme zo harmonieus met elkaar te verenigen. Econologie of Ecolonomie in zijn mooiste vorm! En het werkt nog ook. Behalve enkele mooie in de omgeving opgaande paalwoninghuisjes (in de typische bouwstijl) langs de rotskust werden alle overige vakantiechalets (ook op palen) tussen de bomen van het regenwoud gebouwd zonder dat men hierbij de bodem heeft moeten nivelleren of (veel) bomen heeft moeten kappen. Het gevolg van deze werkwijze is dat de jungledieren nooit erg verschrikt werden en zich dus nog steeds vrijelijk tussen de toeristenwoningen verplaatsen. Hoe heerlijk was het niet om vanop ons terras een vliegende eekhoorn voorbij te zien zweven of vanop een ligzetel aan het zwembad een groep dusky leaved monkeys te kunnen observeren! Naast deze leuke beestjes zagen we nog makaken, neushorenvogels, een vliegende hagedis, skinken, watervaranen, een nachtelijke civetkat, sunbirds, de endemische brown winged kingfisher, Langkawi arenden, white belled sea eagles, dolfijnen, ijverige strandgraafkrabben en een leger van duizenden heremietkreeftjes! Hopelijk mag dit resort andere (toekomstige) hotelmanagers inspireren om op een doordachte en respectvolle win-winwijze met de natuur om te gaan. Dit is hoe (eco)toerisme hoort te zijn! Als kind droomden we er al van om net als Jommeke op Paradijseiland of in Luilekkerland van de natuur te kunnen genieten. De apen kwamen ons dan wel niet dienen maar voor de rest hebben we hier wel gevonden wat we al dromend in gedachten hadden 😊.
Ons verblijf met opa, oma en Bud zit er spijtig genoeg op en ook wij sluiten ons verblijf in Maleisië toepasselijk af op het dakterras van het Tradershotel in Kuala Lumpur met zicht op de Petronas twin towers. Deze machtige handelsmascotten spreken ook architecturaal tot ieders verbeelding en misschien is dit wel omdat hun bouwstijl zo'n beetje de vormkenmerken van alle grote religies in zich heeft. Moslims zien er minaretten in, Boeddhisten halen er stupa's uit, Hindoes vinden er hun gelaagde tempeldaken in terug en voor Christenen lijken ze sterk op gotische kathedraaltorens. Daarom alleen al zouden ze stande pede plek één moeten krijgen op de lijst van de 7 (nieuwe) wereldwonderen!
Het is niet vreemd dat Alfred Russel Wallace 20 jaar na Darwin in Maleisië (Borneo) ook tot het inzicht van de evolutietheorie kwam en eeuwige twijfelaar Charles hiermee het zetje gaf om zijn ideeën dan toch te publiceren. De Maleisische natuur kent namelijk een ongeziene variëteit! De verscheidenheid in de wereld van fauna & flora zet zich opmerkelijk ook door in de bevolking van dit land! Met dat verschil echter dat de variatie niet het gevolg is van een keihard egoïstische overlevingsstrijd zoals deze zich in 'het wild' laat kenmerken. Neen, je zou zelfs het omgekeerde kunnen zeggen. De Maleisische mensencaleidoscoop is net het gevolg van een haast natuurlijk samenwerkingsverband tussen verschillende (godsdienstige) culturen die beslisten om een federatie te vormen. Chinezen, Maleiers, Indiërs, moslims, hindoes, boeddhisten, Asli... leven in het Maleisische Mini-mierennest allemaal broederlijk naast, met en door elkaar. Verdraagzaamheid is dan ook een vanzelfsprekende levenshouding. Voor elke criticaster die de multiculturele samenleving al dood had verklaard, gooi die bekrompen oogkleppen af, richt je blik weg van je navel en kijk met open blik hoe het in dit voorbeeldland dus wel kan! Aan hoofddoeken wordt hier alvast geen kostbaar politiek woord verspild. We zijn bijgevolg heel blij om kennis te hebben gemaakt met de Maleisische multiculturele en multigevarieerde (mensen)jungle. Een kleurrijke bevolking in een kleurrijk land. Hier kun je toch alleen maar vrolijk van worden?