Reisverhaal «Van Zeeland naar Nieuw-Zeeland»
My First Trip...
|
Nieuw Zeeland
|
2 Reacties
09 Maart 2025
-
Laatste Aanpassing 09 Maart 2025
03/03/25
‘l Histoire se répète. Een uitspraak die ons in de huidige geopolitieke context doet huiveren maar eentje waar wij in onze eigenste microkosmos alleen maar rust uit kunnen halen. Ook nu weer bracht Opa ons -na een klein retourtje Blankenberge omwille van een vergeten bril- naar de veerterminal van Breskens. Weerom was het stralend weer en ook dit keer kon het iconische uitzwaaien niet ontbreken. Aah herkenning, en misschien zelfs een beetje gewenning want eerlijk? Het afscheid viel ons niet zo zwaar. Geen traantjes dit keer maar wel twee flinke jongens die hun Wereldreispakje terug aantrokken alsof ze het nooit hadden afgedaan. Waar we de vorige keer bofkonten waren in Breskens, kregen we nu te horen dat we geluksvogeltjes zijn bij de securitycontrole op Schiphol. En ja vogels (liefst zelfs trekvogels) zullen we moeten zijn want die beestjes weten wat afstanden zijn. Oscar verwoordde het treffend toen we de veerboot op stapten: "Van Zeeland naar Nieuw-Zeeland.” Taalkundig liggen ze slechts één bijvoegelijk naamwoord uit elkaar. Geografisch echter kan het verschil niet groter zijn. Momenteel wachten we om in te checken op onze eerste vlucht richting Shangai. Nog een overheerlijke kroket uit de muur en een laatste (Europese) bezoekje aan het vredesinstituut met de grote M en hop, de trekduiven zijn klaar voor een slordige tien uur ‘rijst met (propaganda)films’ ons aangeboden door Eastern China Airlines.
Ps: Alaaf, alaaf en dat ook op de trein tussen Vlissingen en Rozendaal.
Pps: ---/…/-.-./.-/.-./ is zijn --/---/.-./…/. aan het oefenen.
04/03/25
Hoe vurig we zelf ook mogen prediken tegen het gebruik van stereotypen, toch moeten we met enige schaamte bekennen dat er nog steeds eentje heel hard in ons denken verweven zat. Bij aankomst in Shangai hadden we ons namelijk aan een hele kolonne norse, burocratisch paranoïde vliegveldmedewerkers verwacht. Vooral dan omdat we omwille van datumtechnische redenen niet in de transitzone mochten blijven en bijgevolg moesten uitchecken om daarna nog eens door de administratieve mallemolen te passeren. Maar kijk, verkeerd gedacht dus! We werden overal heel vriendelijkl en correct behandeld en er kon zelfs soms al een (glim)lachje vanaf. Waar er de dag van vandaag een gure wind uit het westen waait, hebben we hier de indruk dat we een warm oosters briesje voelden voorbijglijden. Mooi! Let wel, het blijft natuurlijk China hé. Hun zevenduizeld kilometers lange Muur is er nooit in geslaagd om de vijandige steppenvolkeren uit het noorden tegen te houden maar in de plaats hebben ze nu wel een hermetisch dichtgetimmerde Firewall waar geen biteje (Westerse) internetbeïnvloeding ongecontroleerd doorheen kan druppelen. Wat anderzijds dan wel weer zalig druppelt, is het absurd uitgebreide gamma aan WC sproei mogelijkheden waaraan je je bruine roos op deze luchthaven kunt laten blootstellen na een grote boodschap. We bevinden ons zowaar in het “ Toilhalla”! En niet alleen in het kleinste kamertje mag je je hier volledig laten gaan. Ook het vervelende snot in je neus kan je schaamteloos optrekken tot een vette slijmbal om deze daarna sans gêne uit je keelgat te rochelen. Een strikt beperkte media invoer, gecompenseerd met een extreem liberale secretenafvoer. Dat is wat ze nog eens Yin & Yan noemen J
Fotoalbums van Nieuw Zeeland
